زایمان سزارین (C-section) یک روش جراحی است که برای زایمان از طریق برش‌هایی در شکم و رحم استفاده می‌شود. اگر عوارض بارداری یا سزارین قبلی داشته باشید و به فکر زایمان طبیعی بعد از سزارین (VBAC) نباشید، ممکن است سزارین از قبل برنامه ریزی شود. با این حال، اغلب نیاز به سزارین برای اولین بار تا زمانی که زایمان در جریان است آشکار نمی‌شود.

اگر باردار هستید، مشورت با مشاوره پزشکی تلفنی و دانستن اینکه در طول سزارین چه انتظاری باید داشته باشید (چه در حین عمل و چه بعد از آن) می‌تواند به شما در کسب آمادگی لازم کمک کند.

چرا سزارین انجام می‌شود؟

دانستن عوارض و فواید سزارین می‌تواند به شما در تصمیم گیری در مورد نحوه زایمان کمک کند. معنای این امر برای شما به چندین چیز بستگی دارد، مانند اینکه آیا شما یک سزارین برنامه ریزی شده یا اضطراری انجام می‌دهید، وضعیت سلامت عمومی و سلامت کودک شما.

در طول بارداری، مشاوره زنان و زایمان یا پزشک شما در مورد فواید و عوارض سزارین و زایمان طبیعی با شما صحبت خواهند کرد. آنها با پرسیدن در مورد نگرانی‌ها و برنامه‌های خود برای بارداری آینده به شما کمک می‌کنند تا در مورد گزینه‌های زایمان خود فکر کنید. گاهی اوقات سزارین برای شما یا نوزادتان بی خطرتر از زایمان طبیعی تلقی می‌شود. ارائه دهنده مراقبت‌های بهداشتی شما ممکن است سزارین را توصیه کند اگر:

زایمان پیشرفت نمی‌کند: توقف زایمان یکی از شایع ترین دلایل سزارین است. اگر دهانه رحم شما با وجود انقباضات شدید در طی چندین ساعت به اندازه کافی باز نشود، ممکن است زایمان متوقف شود.

کودک شما در پریشانی است: اگر ارائه دهنده مراقبت‌های بهداشتی در مورد تغییرات در ضربان قلب کودک شما نگران است، سزارین ممکن است بهترین گزینه باشد.

 

 

نوزاد یا نوزادان شما در وضعیت غیر طبیعی قرار دارند: اگر ابتدا پاها یا باسن نوزاد وارد مجرای زایمان شود (بریل) یا کودک ابتدا به پهلو یا شانه (عرضی) قرار گیرد سزارین ممکن است ایمن ترین راه برای زایمان باشد.

شما چند قلو باردار هستید: اگر دوقلو حمل می‌کنید و نوزاد پیشرو در وضعیت غیر طبیعی قرار دارد یا اگر نوزادان سه قلو یا بیشتر هستند، ممکن است نیاز به سزارین باشد.

جفت شما مشکل دارد: اگر جفت دهانه رحم شما را بپوشاند (جفت سرراهی)، سزارین برای زایمان توصیه می شود.

افتادگی بند ناف: اگر یک حلقه بند ناف از دهانه رحم جلوتر از کودک شما بلغزد، ممکن است سزارین توصیه شود.

یک مشکل سلامتی نسبتا حاد شما را تهدید می‌کند: اگر مشکل سلامتی شدیدی مانند بیماری قلبی یا مغزی دارید، ممکن است سزارین توصیه شود. همچنین در صورت ابتلا به عفونت تبخال تناسلی فعال در زمان زایمان، سزارین توصیه می‌شود.

انسداد مکانیکی: اگر فیبروم بزرگی دارید که مجرای زایمان را مسدود کرده است، شکستگی لگن را تجربه می‌کنید یا کودک شما شرایطی دارد که می‌تواند باعث بزرگ شدن سر وی به صورت غیرعادی شود (هیدروسفالی شدید) ممکن است به سزارین نیاز داشته باشید.

قبلا سزارین کرده‌اید: بسته به نوع برش رحم و سایر عوامل، اغلب امکان انجام VBAC وجود دارد. با این حال، در برخی موارد، ارائه دهنده مراقبت‌های بهداشتی یا مشاوره تلفنی پزشکی رایگان شما ممکن است تکرار سزارین را توصیه کند.

برخی از زنان برای جلوگیری از زایمان یا عوارض احتمالی زایمان طبیعی یا برای استفاده از راحتی زایمان برنامه ریزی شده، درخواست سزارین را برای اولین نوزاد خود می‌کنند. با این حال، اگر قصد دارید چندین فرزند داشته باشید، از این کار منع می‌شود. زنانی که چندین سزارین را تجربه کرده‌اند، در معرض خطر بیشتر مشکلات جفت و همچنین خونریزی شدید هستند که ممکن است به برداشتن رحم با جراحی (هیسترکتومی) نیاز داشته باشد. اگر برای اولین زایمان خود یک سزارین برنامه ریزی شده را در نظر دارید، با ارائه دهنده مراقبت‌های بهداشتی خود همکاری کنید تا بهترین تصمیم را برای خود و نوزادتان بگیرید.

عوارض سزارین

مانند سایر انواع جراحی‌های بزرگ، سزارین نیز خطراتی دارد. به بیان ساده‌تر، انجام سزارین می‌تواند خطراتی را برای شما و کودکتان افزایش دهد. این بدان معنا نیست که این اتفاقات برای شما رخ خواهد داد، اما ممکن است احتمال وقوع آنها بیشتر از زایمان طبیعی باشد. با ماما، مشاوره زنان و زایمان و یا پزشک خود در مورد اینکه چگونه این خطرات ممکن است بر شما و کودکتان تأثیر بگذارد صحبت کنید. عوارض سزارین برای کودک شما عبارتند از:

• مشکلات تنفسی: نوزادانی که با سزارین برنامه ریزی شده متولد می‌شوند، بیشتر در معرض ابتلا به تاکی پنه گذرا هستند. تاکی پنه گذرا یک مشکل تنفسی که با تنفس سریع غیرعادی در چند روز اول پس از تولد مشخص می‌شود.
• آسیب جراحی: اگرچه نادر است، اما ممکن است در حین جراحی، بریدگی‌های تصادفی روی پوست نوزاد اتفاق بیفتد.

خطرات و عوارض سزارین برای شما عبارتند از:

 

 

• عفونت پس از سزارین: ممکن است در خطر ابتلا به عفونت پوشش داخلی رحم (اندومتریت) باشید.
• خونریزی پس از زایمان: سزارین ممکن است باعث خونریزی شدید در حین و بعد از زایمان شود.
• واکنش به بیهوشی: واکنش‌های نامطلوب به هر نوع بیهوشی ممکن است.
• لخته شدن خون: سزارین ممکن است خطر ایجاد لخته خون در داخل ورید عمیق، به ویژه در پاها یا اندام‌های لگنی (ترومبوز ورید عمقی) را افزایش دهد. اگر یک لخته خون به ریه‌های شما برود و جریان خون را مسدود کند (آمبولی ریه)، آسیب می‌تواند تهدید کننده زندگی باشد.
• عفونت برش: بسته به عوامل خطر شما و اینکه آیا به سزارین اورژانسی نیاز دارید، ممکن است در معرض خطر عفونت برش ایجاد شده برای سزارین قرار داشته باشید.
• آسیب ناشی از جراحی: اگرچه نادر است، اما آسیب‌های جراحی به مثانه یا روده می‌تواند در طول سزارین رخ دهد. اگر جراحي در حين سزارين شما وجود داشته باشد، ممکن است به جراحي بيشتري نياز باشد.
• افزایش خطرات در بارداری‌های آینده: پس از سزارین، نسبت به زایمان واژینال (طبیعی) با خطر بیشتری از عوارض بالقوه جدی در بارداری بعدی روبرو هستید. هر چه تعداد سزارین‌های شما بیشتر باشد، خطر جفت سرراهی و شرایطی که در آن جفت به طور غیر طبیعی به دیواره رحم متصل می‌شود (جفت آکرتا) بیشتر خواهد شد. در صورت اقدام به VBAC، خطر پارگی رحم در امتداد خط اسکار ناشی از سزارین قبلی (پارگی رحم) نیز بیشتر است. به منظور جلوگیری از بروز هرگونه عوارض و خطر ناشی از زایمان حتما از قبل با مشاوره پزشکی رایگان خود صحبت کنید.

چگونه برای زایمان سزارین آماده شویم؟

اگر سزارین شما از قبل برنامه ریزی شده باشد، ارائه دهنده مراقبت‌های بهداشتی شما ممکن است پیشنهاد کند با یک متخصص بیهوشی در مورد هر گونه شرایط پزشکی احتمالی که خطر عوارض بیهوشی شما را افزایش می‌دهد صحبت کنید.

ارائه دهنده مراقبت‌های بهداشتی شما همچنین ممکن است آزمایش‌های خون خاصی را قبل از سزارین توصیه کند. این آزمایشات اطلاعاتی در مورد گروه خونی و سطح هموگلوبین شما، که جزء اصلی گلبول‌های قرمز است، ارائه می‌دهد. این جزئیات برای تیم مراقبت‌های بهداشتی شما یا مشاورین تیم کلبه سلامتی در صورت غیرمحتملی که نیاز به انتقال خون در طول سزارین داشته باشید مفید خواهد بود.

حتی اگر در حال برنامه ریزی برای زایمان طبیعی هستید، مهم است که برای موارد غیرمنتظره نیز آماده شوید. در مورد امکان سزارین با ارائه دهنده مراقبت‌های بهداشتی یا مشاوره زنان و زایمان خود خیلی قبل از موعد مقرر صحبت کنید. سوال بپرسید، نگرانی‌های خود را با آنها در میان بگذارید و شرایطی را که ممکن است سزارین را به بهترین گزینه تبدیل کند، مرور کنید. در مواقع اضطراری، ارائه‌دهنده مراقبت‌های بهداشتی شما ممکن است وقت نداشته باشد که این روش را توضیح دهد یا به سوالات شما با جزئیات پاسخ دهد.

فراموش نکنید، پس از سزارین، هفته‌های پس از تولد نوزادتان به زمان استراحت و ریکاوری نیاز دارید. از قبل از موعد مقرر به یاد داشته باشید تا از عزیزانتان کمک بگیرید. اگر قصد ندارید بچه دیگری به دنیا بیاورید، ممکن است لازم باشد با ارائه دهنده مراقبت‌های بهداشتی خود در مورد کنترل بارداری برگشت پذیر طولانی مدت یا کنترل بارداری دائمی صحبت کنید.

چگونه زایمان سزارین انجام می‌شود؟

زایمان‌های سزارین در سرتاسر جهان افزایش یافته است، به ویژه آنهایی که از نظر پزشکی ضروری نیستند. گزارشات به دست آمده مشخص کرده است که از هر سه زایمان در ایالات متحده، یک مورد از طریق سزارین انجام می‌شود. بر اساس گزارش مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌ها (CDC)، این میزان از حدود 5 درصد در سال 1970 به 20 درصد و در سال 1996 به 32 درصد در سال 2015 افزایش یافته است. فرایند انجام سزارین بسیار مهم است و در ادامه به توضیح قبل و در حین و بعد از این زایمان صحبت کرده‌ایم.

قبل از عمل

در حالی که این فرآیند می‌تواند متفاوت باشد، بسته به دلیل انجام این روش، اکثر سزارین شامل مراحل زیر است:

آمادگی قبل از سزارین (در خانه): ممکن است پزشک از شما بخواهد که شب قبل و صبح سزارین با یک صابون ضدعفونی کننده دوش بگیرید. تا 24 ساعت پس از سزارین موهای ناحیه تناسلی خود را نتراشید. این می‌تواند خطر عفونت محل جراحی را افزایش دهد. اگر موهای ناحیه تناسلی شما نیاز به برداشتن داشته باشد، درست قبل از جراحی توسط کادر جراحی کوتاه می‌شود.

در بیمارستان: شکم شما در بیمارستان تمیز و ضدعفونی می‌شود. احتمالاً یک لوله (کاتتر) در مثانه شما قرار می‌گیرد تا ادرار را جمع آوری کند. خطوط داخل وریدی (IV) در ورید دست یا بازوی شما قرار داده می‌شود تا مایع و دارو مورد نیاز بدن شما تهیه شود.

بیهوشی: اکثر سزارین‌ها تحت بی‌حسی منطقه‌ای (موضعی) انجام می‌شوند که تنها قسمت پایین بدن شما را بی‌حس می‌کند و به شما امکان می‌دهد در طول عمل بیدار بمانید. انتخاب‌های رایج شامل بلوک نخاعی و بلوک اپیدورال است. در مواقع اورژانسی گاهی اوقات به بیهوشی عمومی نیاز است. با بیهوشی عمومی، در طول زایمان نمی‌توانید چیزی را ببینید، احساس کنید یا بشنوید.

بعد از زایمان سزارین

پس از سزارین، احتمالاً چند روز در بیمارستان خواهید ماند. ارائه دهنده مراقبت‌های بهداشتی شما گزینه‌های تسکین درد را با شما در میان می گذارد.

هنگامی که اثرات بیهوشی شما شروع به محو شدن کرد، به نوشیدن مایعات فراوان و راه رفتن از سوی پزشک یا مشاوره زنان و زایمان تشویق می‌شوید. این به جلوگیری از یبوست و ترومبوز سیاهرگی عمقی کمک می‌کند. تیم مراقبت‌های بهداشتی شما برش شما را برای علائم عفونت زیر نظر خواهند گرفت. اگر کاتتر مثانه داشتید، احتمالاً در اسرع وقت برداشته می‌شود.

شما می‌توانید به محض اینکه احساس بهتری داشتید، شیردهی را شروع کنید. از پرستار یا مشاور شیردهی خود بخواهید که به شما یاد دهد که چگونه خود را در موقعیت شیردهی مناسب قرار دهید و از کودک خود حمایت کنید تا راحت باشید. تیم مراقبت‌های بهداشتی شما با در نظر گرفتن شیردهی، داروهایی را برای درد پس از جراحی شما انتخاب می‌کند.

قبل از اینکه بیمارستان را ترک کنید، با ارائه دهنده مراقبت‌های بهداشتی خود در مورد مراقبت‌های پیشگیرانه‌ای که ممکن است نیاز داشته باشید صحبت کنید. اطمینان از اینکه واکسن‌های شما به روز هستند می‌تواند به محافظت از سلامت خود و کودک شما کمک کند.

 

 

وقتی به خانه می‌روید

در طول فرآیند بهبودی سزارین، ناراحتی و خستگی شایع است. برای بهتر شدن موارد زیر را در نظر داشته باشید:

سخت نگیرید: در صورت امکان استراحت کنید. سعی کنید همه چیزهایی را که ممکن است شما و کودکتان نیاز داشته باشید را در دسترس داشته باشید. در چند هفته اول از بلند کردن وسایل سنگین تر از جنین خودداری کنید. همچنین از بلند کردن اجسام سنگین و نشستن به حالت چمباتمه زدن خودداری کنید.

به دنبال تسکین درد باشید. برای تسکین درد برش ایجاد شده، پزشک یا مشاوره تلفنی پزشکی شما ممکن است یک پد گرم کننده، ایبوپروفن (ادویل، موترین، دیگران)، استامینوفن (تیلنول، دیگران) یا سایر داروها را برای تسکین درد توصیه کند. اکثر داروهای مسکن برای زنان شیرده بی خطر هستند.

از رابطه جنسی خودداری کنید. برای جلوگیری از عفونت، تا شش هفته پس از سزارین از رابطه جنسی خودداری کنید. همچنین ممکن است تا زمانی که نتوانید به راحتی بایستید و بدون کمک داروی مسکن درد ایجاد شده را تحمل کنید، رانندگی نکنید. این ممکن است یک تا دو هفته طول بکشد.

برش سزارین خود را برای علائم عفونت بررسی کنید. به علائم یا نشانه‌هایی که تجربه می‌کنید توجه کنید. اگر هر یک از موارد اشاره شده در زیر را تجربه کردید با مشاوره زنان و زایمان تماس بگیرید:

 

 

 

• برش شما قرمز، متورم یا ترشحات نشتی دارد
• تب دارید
• خونریزی شدید دارید
• درد شدیدتری دارید

اگر در مدت کوتاهی پس از زایمان دچار نوسانات خلقی شدید، از دست دادن اشتها، خستگی شدید و عدم شادی در زندگی می‌شوید، ممکن است افسردگی پس از زایمان داشته باشید. اگر فکر می‌کنید ممکن است افسرده باشید، به ویژه اگر علائم و نشانه‌های شما به خودی خود از بین نرفتند، در مراقبت از کودک یا انجام کارهای روزانه مشکل دارید، یا به فکر آسیب رساندن به خود یا کودکتان هستید، با پزشک یا مشاوره روانشناسی فردی خود تماس بگیرید.

تیم متخصص روانشناسی و زایمان کلبه سلامتی توصیه می‌کند که مراقبت پس از زایمان باید یک فرآیند مداوم باشد و نه تنها به یک بار ویزیت پس از زایمان محدود شود. در سه هفته اول پس از زایمان با ارائه دهنده مراقبت‌های بهداشتی خود تماس بگیرید. در عرض 12 هفته پس از زایمان، برای ارزیابی جامع پس از زایمان به پزشک مراجعه کنید. در طول این قرار، ارائه‌دهنده مراقبت‌های بهداشتی شما خلق و خوی و روحیه عاطفی شما را بررسی می‌کند، در مورد پیشگیری از بارداری و فاصله تولد صحبت می‌کند، اطلاعات مربوط به مراقبت و تغذیه نوزاد را بررسی می‌کند، در مورد عادات خواب و مسائل مربوط به خستگی صحبت می‌کند و یک معاینه فیزیکی انجام می‌دهد.

این معاینه ممکن است شامل چک کردن شکم، واژن، دهانه رحم و رحم باشد تا مطمئن شوید که در حال بهبودی هستید. در برخی موارد، ممکن است زودتر چکاپ را انجام دهید تا پزشک شما بتواند برش سزارین را نیز بررسی کند. از این بازدید برای پرسیدن سوالاتی در مورد بهبودی و مراقبت از نوزادتان استفاده کنید.

سزارین و شرایط طولانی مدت آن

تحقیقاتی در مورد تأثیر سزارین بر سلامت طولانی مدت کودکان انجام شده است. شواهد محدودی وجود دارد که نشان می‌دهد کودکانی که با سزارین متولد می‌شوند ممکن است خطر ابتلا به آسم دوران کودکی تا سن 5 سالگی و چاقی تا سن 12 سالگی را داشته باشند.

دلیل این افزایش خطر مشخص نیست. اما یک ایده این است که کودک با باکتری‌های واژن مادر تماس نداشته باشد. نوزادانی که از طریق واژن متولد می‌شوند این باکتری‌ها را در روده خود دارند. محققان فکر می‌کنند که ممکن است از نوزادان در برابر آسم و چاقی دوران کودکی محافظت کنند، اما هنوز بحث‌هایی وجود دارد. موارد دیگر، مانند سلامت مادر نیز ممکن است بر این خطر تأثیر بگذارد. اما به طور کلی، مشورت با مشاوره روانشناسیhttp://192.168.110.184/psychological-advisor/ و همچنین مشاوره زنان و زایمان به راحتی می‌توانید از این موارد گذر کنید.

 

 

عوارض و فواید سزارین؛جمع‌بندی

اکثر خانم‌هایی که قبلا سزارین شده‌اند در بارداری‌های بعدی مشکلی ندارند. انجام سزارین می‌تواند احتمال داشتن جفت پایین، جفت آکرتا یا آسیب به دیواره رحم را افزایش دهد. اما این مشکلات رایج نیستند. معمولاً می‌توانید انتخاب کنید که زایمان طبیعی داشته باشید یا سزارین انجام دهید. اما به بیان کلی، اگر تناسب اندام و سالم هستید، خطرات آن بسیار کم است.

اگر می‌خواهید با یک پزشک یا ماما در مورد گزینه‌های زایمان خود در بارداری‌های آینده صحبت کنید، می‌توانید یک قرار ملاقات برای برنامه ریزی زایمان بخواهید. این به شما این فرصت را می‌دهد که در مورد سابقه پزشکی و بارداری خود صحبت کنید تا به شما کمک کند تصمیم بگیرید چه چیزی برای شما و کودکتان بهتر است.